چرا «همکار»؟
داستان شروع همکار
داستان از آنجا شروع شد که برای هماهنگیها مختلف با مشتریان و همکاران نیاز داشتیم که اطلاعاتی رو به اشتراک بگذاریم. روشهای مختلفی برای این کار وجود داشت. اشتراکگذاری سریع همیشه با پیامرسانها انجام میشد ولی پیدا کردن اطلاعات در بین انبوه اطلاعات دیگه خیلی زود خیلی دشوار میشد.
از طرف دیگه، بعضی کارها بودند که نیازمند پیگیری از طرف یک شخص یا یک گروه مشخص داشتند. به اینها اضافه کنید که روشهای ارتباطی هم متنوع بود. یک راهکار اولیه استفاده از پیامرسانهای سازمانی (مثل slack) بود. اینجا دیگه قابلیتهایی که اغلب به درد کارهای تیمی و سازمانی میخوردند وجود داشت. گرچه سرویسهای آنلاین متنوعی چه داخلی و چه خارجی برای انجام کارهای مشابه وجود داشت، اما بین اونها که بدون ترس از تحریم میتونستیم ازشون استفاده کنیم، گزینهای که با فلسفه طراحی نرمافزار ما سازگار باشه رو پیدا نکردیم. در مورد این فلسفه در پست وبلاگی دیگهای بیشتر خواهیم گفت.
اینجا بود که تصمیم گرفتیم تجربیات چند ساله رو به کار بگیریم و «همکار» رو شروع کردیم. هدف ما ساخت یک نرمافزار یکپارچه بود که بشه به شکل یک «همکار» بهش نگاه کرد. محتوای اصلی در این نرمافزار توسط خود کاربران هر مجموعه تولید میشن، ولی این دیدگاه رو هم داشتیم که بتونیم از هوش مصنوعی هم برای کاربردهای واقعی کمک بگیریم. به همین دلیل «همکار» قابلیتهای هوش مصنوعی هم داره که در پستهای وبلاگی آینده در مورد دیدگاهی که نسبت به استفاده موثر از هوش مصنوعی در نرمافزارها داریم بیشتر مینویسیم.
آنچه برای همکار ساختیم
اینکه نرمافزارها به تدریج پیچیده میشن درسته. تلاش ما در «همکار» این بوده که طبق فلسفه طراحی که داریم، ابزاری ساده و کاربردی بسازیم. به همین دلیل بر خلاف نرمافزارهای مشابه، رقابت ما در «امکانات بیشتر» نیست تلاش میکنیم پیادهسازی بهتری از «امکانات موثر» داشته باشیم.
یکی از چیزهایی که از ابتدای شروع کار بر روی پروژه «همکار» در نظر داشتیم این بوده که بتونیم نرمافزارهای کاربردی کوچک با امکانات موثر رو در یک قالب یکپارچه عرضه کنیم. شروع کار با دو بخش اصلی بود که نیازشون خیلی حس میشد: مستندات و گفتگوها.
ما معتقدیم بخشی از بار روی تیمها و گروهها در شرکتها و سازمانها به این خاطر ایجاد میشه که یک سیستم کارآمد مستندسازی فعال نیست. میدونیم که مستندسازی علاوه بر نرمافزار، فرآیندهای خودش رو هم داره و باید به صورت یک فرهنگ سازمانی در بیاد. اما در همین بخش نرمافزاری هم جا برای خلاقیت و ارائه محصول هست.
بخش دیگهای که با «همکار» یکپارچه کردیم امکان گفتگو بود. دهها سرویس بسیار خوب گفتگوی آنلاین وجود داره ولی ایده ما درباره گفتگو یک نرمافزار گفتگو در لحظه دیگه نبود. یکی از مشکلات بزرگ بهرهوری در شرکتها و سازمانها به وقفههای متعددی برمیگرده که توسط انواع notificationها و سرویسهای آنلاین لحظهای برمیگرده. بنابراین فلسفه ما ایجاد یک مدل گفتگوی آنلاین ولی ناهمگام (asynchronous) بود و «همکار گفتگو» رو هم بر همین اساس ساختیم تا بتونیم کارها رو بنویسیم و به افراد مختلف ارجاع بدیم و موعد سررسید مشخص کنیم بدون اینکه لازم باشه هر دقیقه کنار دهها پیام دیگه دنبالشون کنیم.
یک بخش مهم دیگه در ایده مرکزی «همکار»این بود که این سرویس به دو شکل ابری و قابل نصب بر روی سرورهای مشتری عرضه بشه. این برای ما مهم بود چون دغدغه سازمانها و شرکتهایی که میخوان کنترل کامل روی دادههای خودشون رو داشته باشند متوجه بودیم. به جز این، فلسفه طراحی که بالاتر بهش اشاره کردیم هم بود که در پست وبلاگ دیگهای به صورت مفصل ازش خواهیم گفت.
آینده
ما به صورت مداوم در حال بهبود «همکار» هستیم. هر زمان که مجموعه این بهبودها نیاز به معرفی بهتر و با جزئیات بیشتر داشته باشه اینجا در وبلاگ دربارهاش مینویسیم. ولی به صورت معمول در تازهها فهرستی از جدیدترین تغییرات و بهبودهای محصول رو میتونید مشاهده کنید.